-
1 yara kabuğu
n. scab -
2 yara kabuğu
scab -
3 yara
ра́на (ж)* * *1) ра́на; ране́ниеyara işlemek — гнои́ться ( о ране)
yara kapanmak — зажива́ть, зарубцева́ться, зараста́ть - о ра́не
açık yara — откры́тая ра́на
ağır yara — тяжёлое ране́ние
bıçak yarası — ножева́я ра́на
gönül yarası — серде́чная ра́на
kanayan yara — кровоточа́щая ра́на
2) дыра́, пробо́ина3) боль, страда́ние; го́реyara açmak — нанести́ ра́ну, ра́нить тж. перен.
yarasını deşmek — береди́ть чьи-л. ра́ны
yaraya şifa vermek — исцеля́ть тж. перен.
yarayı tazelemek — а) береди́ть ра́ну; б) береди́ть ду́шу / серде́чные ра́ны, расстра́ивать тяжёлыми воспомина́ниями
yaraya tuz biber ekmek — ≈ сы́пать соль на ра́ну, растравля́ть душе́вную ра́ну
••yarası olan gocunur — погов. ≈ на во́ре ша́пка гори́т
-
4 yara
"1. wound; open sore, ulcer; laceration; injury. 2. gash, rent, tear. - açmak /da/ to make a wound (in). - bağı bandage. - bere cuts and bruises; wounds and bruises. -sını deşmek/-sına dokunmak /ın/ to touch a sore spot, open up an old wound, bring up a sore topic. - fitili med. tent, seton (roll of lint or linen used to keep a wound open). - işlemek for a wound to fester and discharge. - kabuğu scab, crust (over a wound). - kapanmak for a wound to heal. -sı olan gocunur. proverb It´s the hurt dog that hollers./When a misdeed is being investigated the person who perpetrated it usually displays signs of anxiety. -ya tuz biber ekmek to sprinkle salt on the wound." -
5 Schorfe
yara kabuğu -
6 кăрчанкă
yara kabuğu, greve katılmayan, grev kırıcı, uyuz hastalığı -
7 scab
yara kabugu; greve katilmayan, grevcilerin isini yapan isçi, grev kirici -
8 scab
n. kabuk, yara kabuğu, uyuz, koyun uyuzu, grev kırıcı, it herif————————v. kabuk bağlamak, kabuklanmak* * *kabuk* * *[skæb]1) (a crust formed over a sore or wound.) kabuk, yara kabuğu2) (any of several diseases of animals or plants.) koyun uyuzu; hastalık3) (a workman who refuses to join a strike.) grev kırıcı•- scabby -
9 струп
мyara kabuğu, kabuk (-ğu) -
10 Schorf
Schorf m <Schorfs; Schorfe> MED yara kabuğu -
11 Schorf
m.yara kabuğu -
12 kabuk
ко́жица (ж) кожура́ (ж) кора́ (ж) ко́рка (ж) скорлупа́ (ж) шелуха́ (ж)* * *озвонч. -ğu1) кора́, ко́рка, ко́жицаağaç kabuğu — древе́сная кора́
ekmek kabuğu — хле́бная ко́рочка
yer kabuğu — земна́я кора́
kabuk bağlamak / tutmak — покрыва́ться ко́ркой
yara kabuk bağladı — ра́на затяну́лась / покры́лась ко́рочкой
2) скорлупа́ (яйца́); кожура́ / шелуха́ ( плодов)kabuğunu soymak — очи́стить, лущи́ть
elmanın kabuğunu soymak — очи́стить я́блоко
3) ра́ковинаkaplumbağa kabuğu — па́нцирь черепа́хи
midye kabuğu — ра́ковина ми́дии
••- kabuğunu kırmak
- kabuğuna çekilmek
- kabuğu dışına çıkmak
- kabuk gibi -
13 cicatrice
n. sikatris, düşen yaprağın bıraktığı iz, yara üzerinde oluşan zar; ağaç kabuğu zarı -
14 cicatrice
n. sikatris, düşen yaprağın bıraktığı iz, yara üzerinde oluşan zar; ağaç kabuğu zarı
См. также в других словарях:
soymuk — is., ğu, bit. b. 1) Damarlı bitkilerin kök, gövde ve yapraklarında, ongun besi suyunu ileten borularla, yakın hücrelerden ve bunların arasını dolduran özek dokudan oluşan tabaka 2) hlk. Çam ağacının çiğnenip emilen iç kabuğu ve bunu almak için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
